Türkçe-Yunanca Sözlük. 2010.
doğrulu — sf., mat. Bir doğru boyunca olan, müstakim Doğrulu hareket … Çağatay Osmanlı Sözlük
müstakim — sf., esk., Ar. mustaḳīm 1) Doğru, doğruluktan şaşmayan 2) mat. Doğrulu … Çağatay Osmanlı Sözlük